วิวัฒนาการของเก้าอี้ Care Home ในประเทศจีน

อย่างไรก็ตาม Zeitner ตั้งข้อสังเกตว่าตอนนี้ผู้หญิงกลับบ้านเมื่ออายุมากขึ้นและอาจมีความพิการทางร่างกายมากกว่าที่เคย แต่เจ้าหน้าที่ก็พร้อมที่จะช่วยเหลือพวกเขา Easton Home มีสถานพยาบาลที่มีคุณสมบัติครบถ้วน นำโดย Mary Linton ซึ่งอยู่กับรัฐมา 21 ปี

ด้วยประวัติศาสตร์อันยาวนาน Easton Home ไม่ใช่บ้านพักคนชราหรือทางเลือกสุดท้ายสำหรับผู้หญิงที่ไม่มีทางเลือก เมื่อหลายปีก่อนในบ้าน ความอัปยศเป็นทางเลือกสุดท้ายสำหรับผู้หญิงที่ไม่มีที่ไป

สถานพยาบาลส่วนใหญ่ดำเนินการโดยรัฐ เทศบาล รัฐบาลท้องถิ่น หรือกลุ่มต่างๆ ภาคการดูแลของจีนมีการเติบโตอย่างรวดเร็วในช่วงสามถึงสี่ปีที่ผ่านมาตั้งแต่การดูแลที่บ้านไปจนถึงชุมชนเกษียณอายุ ตัวอย่างหนึ่งคือเครือข่ายศูนย์บริการมากกว่า 200 แห่งที่จัดตั้งขึ้นทั่วเซี่ยงไฮ้

ร่างระบบการดูแลระยะยาวแบบสามชั้นของจีนเน้นบริการที่บ้านและชุมชนอย่างเหมาะสม ความช่วยเหลือทางเทคโนโลยีถูกมองว่าเป็นส่วนเสริมของการขยายตัวและการใช้บุคลากรดูแลอย่างดีที่สุด เมื่อผู้คนพบว่าการรักษาได้รับการทดสอบและจ่ายเงินเมื่อจำเป็น เป็นเรื่องที่น่าตกใจ

ในสหราชอาณาจักร คนส่วนใหญ่คิดว่าความช่วยเหลือทางสังคมเหมือนกับ NHS และจะให้บริการฟรีเมื่อต้องการ ความช่วยเหลือทางสังคมรวมถึงความช่วยเหลือส่วนบุคคลทุกรูปแบบและความช่วยเหลือในทางปฏิบัติในรูปแบบอื่นๆ สำหรับผู้ใหญ่ที่ต้องการความช่วยเหลือเพิ่มเติม ในระดับประเทศและระดับจังหวัด รัฐบาลได้เริ่มขยายบริการดูแลผู้ป่วยจำนวนมากเพื่อสนับสนุนการดูแลครอบครัวและช่วยเหลือผู้คนให้อยู่ในบ้านของพวกเขา

แม้ว่าคนจีนระดับสูงและรัฐบาลให้การสนับสนุนเป็นที่ต้องการของการบริการบ้านและสาธารณะ แต่บริการดังกล่าวยังคงกระจัดกระจายอยู่ทั่วเมืองและเมืองต่างๆ ส่วนใหญ่ในประเทศจีน และแทบไม่มีอยู่จริงในพื้นที่ชนบท เมื่อเร็วๆ นี้บริษัทสหรัฐและบริษัทไพรเวทอิควิตี้หลายแห่งพยายามลงทุนในบ้านพักคนชราแบบตะวันตกในจีน42,43 อย่างไรก็ตาม มีอุปสรรคมากมายต่อความสำเร็จ รวมถึงช่องทางการตลาดที่ไม่สมจริง (นักลงทุนส่วนใหญ่กำลังมองหาอสังหาริมทรัพย์ระดับไฮเอนด์ที่มีเพียงไม่กี่แห่ง คนจีนสูงอายุสามารถจินตนาการได้) อนุญาต) ความไม่สอดคล้องทางวัฒนธรรม (การดูแลและบริการแบบตะวันตกอาจไม่ตรงกับนิสัยหรือความชอบของผู้บริโภคในท้องถิ่น) และสภาพแวดล้อมด้านกฎระเบียบที่ไม่แน่นอน

Guo Xiaofei เชื่อว่าเฟอร์นิเจอร์ดูแลผู้สูงอายุในประเทศจีนกำลังอยู่ในภาวะสูญญากาศของการพัฒนาและขาดความเอาใจใส่และความเข้าใจ ในบ้านพักคนชราขนาดใหญ่บางแห่ง มีการใช้เฟอร์นิเจอร์เนื้อนุ่มเท่าที่จำเป็น ในขณะที่เฟอร์นิเจอร์ที่ทำจากเหล็กถือเป็นส่วนใหญ่ บริษัทที่นั่งออกแบบเฟอร์นิเจอร์ที่หลากหลาย เช่น โต๊ะรับประทานอาหาร กระจก โต๊ะกาแฟ โต๊ะทำงาน และตู้ข้าง

คนที่นั่งบนเสื่อมักจะนอนบนเสื่อ เช่นเดียวกับเก้าอี้อาบแดดมีแนวโน้มที่จะนอนบนเตียง ก่อนที่เก้าอี้จะปรากฎ คนจีนส่วนใหญ่จะนั่งบนพื้นเพื่อนอนหลับ โดยปกติ คนทั่วไปจะมีเฟอร์นิเจอร์ขนาดเล็กและสามารถนั่งบนอะไรก็ได้ เช่น ม้านั่ง ถัง หรือพื้น

ในช่วงสองราชวงศ์ถัดมา (ซ่งเหนือและซ่งใต้) การใช้เฟอร์นิเจอร์ประเภทต่างๆ รวมทั้งเก้าอี้ ม้านั่ง และสตูล เป็นเรื่องปกติในสังคมจีน การออกแบบใหม่และซับซ้อนยิ่งขึ้นปรากฏขึ้น เช่น หลังโค้งมนที่หล่อเข้ากับร่างกาย แม้ว่าในตอนแรกเฟอร์นิเจอร์ดังกล่าวจะใช้โดยเจ้าหน้าที่และชาวจีนชั้นสูงเท่านั้น แต่เมื่อเวลาผ่านไป เฟอร์นิเจอร์ดังกล่าวก็แพร่กระจายไปยังบ้านของใครก็ตามที่สามารถซื้อได้ เฟอร์นิเจอร์ในบ้านของจีน ที่ไม่ขึ้นกับเฟอร์นิเจอร์ตะวันตก ได้พัฒนาเป็นรูปแบบที่คล้ายกันมากมาย รวมถึงเก้าอี้ โต๊ะ เก้าอี้สตูล ตู้เสื้อผ้า ตู้เสื้อผ้า เตียง และโซฟา เก้าอี้โครงไม้เริ่มปรากฏในภาพวาดจีนราวศตวรรษที่ 10

เก้าอี้ที่มีอยู่ของสไตล์นี้ไม่ใช่ก่อนราชวงศ์หมิง (1368-1644) แต่ดูเหมือนว่าจะมีงานศิลปะในศตวรรษที่ 10 ในประเทศจีนที่แสดงรูปร่างของเก้าอี้ตัวนี้ รูปแบบคลาสสิกของเฟอร์นิเจอร์จีนเริ่มขึ้นในราชวงศ์ซ่งใต้และเหนือ (960-1279) เฟอร์นิเจอร์ที่ปัจจุบันถือว่าเป็นจีนสามารถสืบย้อนไปถึงสมัยราชวงศ์ถัง (618-907) เฟอร์นิเจอร์จีนมีชัยในสมัยราชวงศ์หมิงและชิง ดังนั้นเฟอร์นิเจอร์สไตล์หมิงและชิงจึงกลายเป็นเฟอร์นิเจอร์แบบจีนดั้งเดิมที่ผู้คนมักเห็นในปัจจุบัน

เป็นที่น่าสังเกตว่ารูปทรงพื้นฐานที่พัฒนาขึ้นในสมัยราชวงศ์หมิงยังคงมองเห็นได้ภายใต้การตกแต่งที่ซับซ้อนซึ่งนำไปใช้กับเฟอร์นิเจอร์ในสมัยราชวงศ์ชิง เฟอร์นิเจอร์ราชวงศ์หมิงเป็นขั้นตอนสำคัญในการพัฒนางานไม้ของจีน นี่เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์จีนที่การออกแบบเฟอร์นิเจอร์ยังสะท้อนถึงการใช้งานอีกด้วย

สุนทรียศาสตร์ที่น่าพึงพอใจและความหมายเชิงสัญลักษณ์ของเฟอร์นิเจอร์หมิงช่วยส่งเสริมสไตล์จีนในการตกแต่งบ้านร่วมสมัย การใช้เฟอร์นิเจอร์ในราชวงศ์หมิงเป็นตัวอย่าง สัญลักษณ์ทางศิลปะสะท้อนถึงปรัชญาของวัฒนธรรมจีนโบราณ ไม่มีการกล่าวเกินจริงที่จะบอกว่าหากไม่มีอิทธิพลของการออกแบบของจีน เฟอร์นิเจอร์สไตล์ตะวันตกสมัยเก่าจะไม่เป็นอย่างที่เป็นอยู่ในขณะนี้

เฟอร์นิเจอร์จีนคลาสสิกมักหมายถึงสินค้าจำนวนมากที่ผลิตในสมัยราชวงศ์หมิงและชิง ตั้งแต่ปลายศตวรรษที่ 14 ถึงต้นศตวรรษที่ 20 ประกอบด้วยโต๊ะ ตู้เสื้อผ้า เก้าอี้ สตูล และโครงเตียง ตลอดจนเฟอร์นิเจอร์อื่นๆ ที่ใช้ในบ้าน

เฟอร์นิเจอร์และของเก่ารวมถึงภาพวาดเก่าๆ อย่างดี โซฟาและเก้าอี้ คริสตัลที่สวยงามมากมาย จีน โคมไฟทองเหลือง และพรมปักลาย หากคุณอยู่ในประเทศจีน ก็มีพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติของจีนในกรุงปักกิ่งซึ่งมีเฟอร์นิเจอร์มากมายจากราชวงศ์หมิงและชิง เรียนรู้เกี่ยวกับประวัติศาสตร์อันน่ามหัศจรรย์ของเฟอร์นิเจอร์จีนในภาพวาดศิลปะจากราชวงศ์หมิงและชิงที่บรรยายถึงพื้นที่ภายในอันน่าทึ่ง ผู้เชี่ยวชาญกล่าว

อย่ากลัวการลื่นไถลใต้เฟอร์นิเจอร์ เนื่องจากเฟอร์นิเจอร์จีนถูกนำมาใช้ในชีวิตประจำวัน จึงมีแนวโน้มว่าแม้แต่สินค้าที่เป็นแบบอย่างที่สุดก็ยังได้รับการบูรณะบางส่วน ความรู้เกี่ยวกับวิธีการสร้างเฟอร์นิเจอร์ เฟอร์นิเจอร์จีนมักจะทำโดยไม่มีกาวหรือตะปู - องค์ประกอบของมันถูกยึดเข้าด้วยกันโดยเครือข่ายการเชื่อมต่อที่ซับซ้อน การก่อสร้างเฟอร์นิเจอร์ไม้แบบจีนโบราณนั้นใช้ชิ้นส่วนไม้เนื้อแข็งเป็นหลัก ซึ่งเชื่อมต่อกันด้วยตะเข็บไม้เช่นประตูหน้าต่างเท่านั้น และไม่ค่อยใช้ตะปูกาวหรือโลหะ

แต่เนื่องจากแรงงานราคาถูกของจีนทำให้งานแกะสลักใช้งานได้จริง เฟอร์นิเจอร์ประเภทนี้จึงช่วยผลักดันความก้าวหน้าของบริษัท การยกเลิกการห้ามการค้าทางทะเลในราชวงศ์หมิงทำให้มีการจัดหาไม้เนื้อแข็งเช่น huanghuali

มันยังเป็นที่รู้จักกันในนาม "เก้าอี้ตะเกียง" เพราะรูปร่างของมันคล้ายกับโครงสร้างบันไดที่เคยใช้ในอดีต คุณเดาได้ว่าจะแขวนโคมไฟในบ้านแบบจีน เก้าอี้จีนไม่เพียงแต่เพิ่มความสง่างามให้กับห้องนั่งเล่นของคุณ แต่ยังบอกเล่าเรื่องราวที่ยอดเยี่ยมเกี่ยวกับประวัติศาสตร์จีนและประวัติที่นั่งอีกด้วย เก้าอี้จีนดึงดูดทั้งนักออกแบบและนักสะสมงานศิลปะมาเป็นเวลาหลายศตวรรษ

เทคนิคย่อยต่างๆ ของแล็กเกอร์จีนทั้งหมดสามารถพบได้บนเฟอร์นิเจอร์และกลายเป็นสิ่งที่เข้าถึงสังคมได้และใช้กันอย่างแพร่หลายตั้งแต่สมัยราชวงศ์หมิง ในหนังสือของเขา เขาให้เหตุผลว่าเก้าอี้ที่สง่างามพอๆ กับ enemas นั้นไม่ได้ปรากฏขึ้นมาเป็นเวลากว่า 2,000 ปีแล้ว จนกระทั่งถึงยุคทองของเก้าอี้ในศตวรรษที่ 18 เมื่อทักษะเชิงสร้างสรรค์และการค้าโลกได้ผลิตของประดับตกแต่งออกมามากมาย เช่น อาร์มแชร์ฝรั่งเศส Louis XV และเฟอร์นิเจอร์พร้อมขาเปิดประทุนแบบจีน / อังกฤษ